Month: September 2020

Odbiory działalności statutowej w 2020 roku przeprowadzone były w nowej formie. Zamiast zwyczajowych sprawozdań Zakładów Naukowych (powiązanie metodyczne) odbiory odbyły się wokół czterech obszarów tematycznych łączących naukowców z różnych Zakładów (powiązanie tematyczne). Identyfikacja tych czterech obszarów była dziełem wielu spotkań i rozmów Kierowników i Pracowników Zakładów Naukowych. Przegląd prowadzonych prac i plany naukowe na przyszłość w ramach obszarów tematycznych ukształtowały się dzięki zaangażowaniu kilku osób, które podjęły się moderowania i podsumowania prowadzonych dyskusji. 

Pomimo trudności i ograniczeń spotkań online wynikających z obecnej pandemii, odbiory w nowej formie zostały dobrze przyjęte, zarówno przez naukowców jak i członków Międzynarodowej Rady Doradczej IGF. Jak często podkreślano, zebranie poszczególnych aktywności, możliwości i osiągnięć w zdefiniowanych obszarach tematycznych uwidacznia duży potencjał IGF. Z pewnością wpłynie to na promocję Instytutu, pozwoli nawiązać współpracę z najlepszymi ośrodkami naukowymi, jak i pozyskać fundusze na badania. Jednak największą korzyścią wynikającą z tych zmian było zachęcenie wszystkich naukowców do bezpośredniej dyskusji. Jestem przekonany, że otwarta dyskusja pomiędzy naukowcami ze wszystkich Zakładów na temat ciekawych i ważnych problemów badawczych, wymiana doświadczeń, dyskusja o zasobach aparaturowych i infrastrukturalnych, przyczyni się do dalszego wzmocnienia Instytutu.

Aby dalej rozwijać tę nową koncepcję organizacji badań naukowych w Instytucie Dyrektor IGF powołała Decyzją nr 17 z dnia 1.09.2020r. Zespół Programowy ds. strategii naukowej IGF. W skład Zespołu wchodzą osoby, które aktywnie organizowały spotkania przed odbiorami 2020, i które wyraziły gotowość do podjęcia kolejnych działań na rzecz realizacji koncepcji. Przewodniczącym Zespołu został Zastępca Dyrektora ds. naukowych.

Głównym celem pracy Zespołu jest organizacja i moderacja komunikacji w tematycznych obszarach badawczych, utrzymanie przepływu informacji o bieżącej działalności w poszczególnych Zakładach oraz o najważniejszych problemach/pytaniach badawczych, dyskusja o możliwych wspólnych przedsięwzięciach naukowych, które w czasie kilku miesięcy przełożą się na spisaną strategię naukową IGF PAN na lata 2020-2025.  

Dodatkowo Zespół ma doradzać Dyrektorowi IGF w kwestiach efektywnej komunikacji pomiędzy pracownikami IGF oraz partnerami społeczno-gospodarczymi, identyfikować działalności IGF (naukowe, infrastrukturalne, usługowe) ważne dla społeczeństwa i innych instytucji zewnętrznych, oraz uczestniczyć w rozwoju i aktualizacji strategii naukowej. Elementy te, wraz z  wysoką jakością badań naukowych, są najlepszym środkiem do zapewnienia długofalowej stabilności naszego wspólnego miejsca pracy.

Obszary tematyczne IGF:

(1) Anthropogenic and natural geohazard & environmental anthropopresion,

(2) Geosystem processes,

(3) Earth structure & georesources,

(4) Climate change & polar regions

Skład Zespołu:

1. Dr hab. Mariusz Majdański – Przewodniczący Zespołu

2. Dr hab. Krzysztof Kochanek – Obszar 1

3. Prof. dr hab. inż. Stanisław Lasocki – Obszar 1

4. Prof. dr hab. Marek Lewandowski – Obszar 2

5. Dr hab. Krzysztof Mizerski – Obszar 2

6. Dr hab. Michael Nones – Obszar 2

7. Dr hab. Aleksander Pietruczuk – Obszar 2

8. Dr hab. Michał Malinowski – Obszar 3

9. Dr hab. Rafał Szaniawski – Obszar 3

10. Dr hab. Mateusz Moskalik – Obszar 4

11. Dr hab. Marzena Osuch – Obszar 4

12. Prof. Dr hab. Renata Romanowicz – Obszar 4

Konkurs NCN MINIATURA

dla osób po doktoracie, na realizację pojedynczego działania naukowego: badań wstępnych/pilotażowych, kwerendy, stażu naukowego, wyjazdu badawczego albo wyjazdu konsultacyjnego.

Termin: 30 września 2020

Stypendia podoktorskie Banting Postdoctoral Fellowships

z dziedzin: nauki o zdrowiu, nauki przyrodnicze, inżynieryjne, społeczne, humanistyczne.

Termin: 1 października 2020

Stypendia Radcliffe Institute for Advanced Study (Harvard)

dla naukowców, artystów, pracowników sektora publicznego i prywatnego Termin: 1 października 2020 (nauki ścisłe, inżynieryjne, matematyka).

Stypendia bułgarskiego Narodowego Funduszu Nauki

dla naukowców po doktoracie lub z min. 4-letnim doświadczeniem badawczym.

Termin: 5 października 2020

Stypendia BEWARE (Belgia)

dla osób po doktoracie lub z 4-letnim doświadczeniem badawczym z dowolnej dziedziny.

Termin: 16 października 2020

National Geographic Early Career Grant

dla osób od 18 r.ż., które mają do 5 lat doświadczenia zawodowego.

Termin: 21 października 2020

Stypendia Fundacji Kościuszkowskiej (USA)

dla naukowców i doktorantów z każdej dziedziny

Termin: 15 listopada 2020

Program Tecniospring Industry w Katalonii

dla badaczy ze stopniem doktora i dwuletnim doświadczeniem w pracy badawczej lub z 6-letnim doświadczeniem w pracy badawczej.

Termin: 16 listopada 2020

Granty interwencyjne NAWA

wspieranie współpracy międzynarodowej zespołów badawczych lub mobilności międzynarodowej naukowców, podejmowanej w reakcji na nagłe, ważne, nieprzewidziane zjawiska społeczne, cywilizacyjne i przyrodnicze o konsekwencjach globalnych lub istotnych regionalnie.

Termin: 21 grudnia 2020 lub do wyczerpania budżetu

Niemcy – stypendia Fundacji Humboldta

dla naukowców każdej dziedziny: stypendia do 4 lat po doktoracie oraz stypendia do 12 lat po doktoracie. Termin: aplikacje przyjmowane non-stop

Turcja – stypendia na badania, wykłady, konferencje

dla naukowców po doktoracie lub z 5-letnim doświadczeniem w prowadzeniu badań. Termin: aplikacje przyjmowane non-stop

Brazylia (São Paulo) – Visitting Researcher Program po doktoracie. Termin: aplikacje przyjmowane non-stop

Dokąd zmierzamy, czyli jakie są najważniejsze plany w ramach obszaru Anthropogenic and natural geohazard & environmental anthropopression na najbliższy czas?

Są to działania integracyjne, które zostały już podjęte. Pomysł na podział kierunków badawczych jest nowy, ale tematyka w obrębie kierunku o którym rozmawiamy jest dość dobrze określona, jest duże zainteresowanie w świecie i duża grupa odbiorców. Pomysł był taki, żeby przekuć tę formalną strukturę – nowo sformułowany kierunek badawczy w strukturę operacyjną, żeby spróbować połączyć wysiłki grup badawczych w Instytucie i robić coś wspólnie w obrębie tego kierunku badawczego. Po rozmowach z członkami tego kierunku badawczego przedstawiłem wszystko podczas odbiorów, zaprezentowałem trzy poziomy możliwej współpracy pomiędzy różnymi zakładami i różnymi grupami, które łączy kierunek badawczy. To wydaje się być realizowane, do tego zmierzamy.

Na jakie aspekty głównie zwracali uwagę członkowie Międzynarodowej Doradczej Grupy Ekspertów?

Niektóre uwagi Ekspertów były cenne, szczególnie np. uwagi Pana Prof. Kuvveta Atakana. Dzięki temu, że Kuvvet Atakan współpracuje z Instytutem na poziomie projektu EPOS, był najlepiej zorientowany, wiedział o nas najwięcej, wiedział jaki jest poziom badań i możliwości. Czasami były to rady, które zostały już wdrożone, a czasami takie, które nie mogą być wdrożone. Wydaje mi się, że to wszystko się ustabilizuje za pewien czas. Dla grupy Ekspertów pierwsze spotkanie miało charakter rozpoznawczy, wartościowy będzie raport po odbiorach.

Według mnie, zmiana sposobu odbioru jest bardzo fajna, nie tylko dla grupy hazardowej, ale dla wszystkich. Dla grupy hazardowej szczególnie, jeżeli się uda wdrożyć, to co postanowiliśmy, czyli, że będziemy dążyć systematycznie do wyznaczenia wspólnego „frontu”. Pod wieloma względami ta nowa formuła sprawozdań była wartościowa.

Jak nasze badania w ramach Anthropogenic and natural geohazard & environmental anthropopression  wpisują się w globalne wyzwania?

“Geohazards” to społecznie bardzo ważne zagadnienie, jest duży odbiór wyników badań i zainteresowanie pod różnymi względami. Teraz ten problem się nasila, bo ze względu na zmiany klimatyczne, rosną zagrożenia hydrologiczne. Mamy bardzo dobry odbiór społeczny i duże środowisko naukowe, które się zajmuje “geohazards”.

W którym kierunku powinniśmy iść, aby jak najlepiej odpowiadać na potrzeby społeczne związane z naukami o Ziemi?

Nauka w Polsce jest słaba, a wynika to w dużej części z rozproszenia wysiłków pracowników nauki, braku integracji, braku wyznaczenia wspólnego frontu. Badania naukowe są czynnością społeczną, robią to zespoły. Musi być wspólny mianownik dla naszych badań. Musi się porzucić myślenie o wolności absolutnej w nauce. Podstawą do sukcesu jest ułożenie sobie zadań, zgrupowanie się wokół tych zadań i ich systematyczna, uparta realizacja.

Daniel J. Dunkley, Associate Professor, Department of Polar and Marine Research

“I joined the Institute of Geophysics this September, as a researcher specialising in the geology and geochronology of gneissic terranes. My choice of speciality is the result of a long and wandering path that has led me to Warsaw, where I look forward to some vital and interesting collaborations in polar geology both with members of the Institute and researchers around the world.

I am from Sydney, Australia, where I graduated in 1991 with a Bachelor of Science (first class honours) at the University of Sydney. My first thesis work as an undergraduate involved mapping of an intraplate volcano, following my early interest in igneous petrology and geochemistry. However, I was lured to polar research by the offer of a PhD project on a high-temperature metamorphic terrane on the Mawson Coast of east Antarctica. Over two summer seasons with the Australian National Antarctic Research Expedition, I developed a passion for fieldwork and for hot rocks in cold places. I became involved in metamorphic geology, and especially in geochronology, using the Australian  invention of the Sensitive High-Resolution Ion Microprobe (SHRIMP) to isotopically date geological events from zircon growth. Little did I know then that the complexities of zircon dating would lead me down a rabbit hole that I am still exploring.

In 1998, after obtaining my PhD and a stint of lecturing in mineralogy and igneous petrology at the University of Sydney, I was invited by the National Institute of Polar Research (NIPR) in Japan to join the 40^th Japanese Antarctic Research Expedition for fieldwork in Enderby Land and Dronning Maud Land. Subsequently I was invited by Prof. Kazuhiro Suzuki (deceased), inventor of a method of monazite geochronology by electron microprobe, to join his team at Nagoya University in Japan, where I worked on metamorphic rocks in Japan. Through expanding my experience in geochronological methods I was able to produce work that earned a Best Paper Medal in the top journal Gondwana Research. In 2003 I joined NIPR in Tokyo as a postdoctoral research fellow. As a SHRIMP geochronologist, I participated  in more than forty projects in 14 countries worldwide, including Antarctica, where I returned for fieldwork with JARE in 2008.

Having earned a reputation as a geochronologist, in 2009 I returned to Australia to join Geoscience Australia as an analyst. However, the lure of remote fieldwork was too strong for me, and I joined Curtin University to lecture in igneous petrology and work as a SHRIMP geochronologist on remote terranes in Western Australia. Then, in 2018, I was offered an NCN POLONEZ Fellowship at the University of Silesia in Katowice, to run research programs in Labrador, Canada, Greenland and the Ukraine, in collaboration with the Polish Academy of Science, and institutions in Sweden, Australia, Ukraine and Slovakia.

My membership of an international team of scientists has now led me to continue this work in the Department of Polar and Marine Research, and I am delighted by the opportunity to work here. I think of myself as an ‘international’ scientist, and  it is my ambition to develop and expand the department’s involvement in international programs of polar and sub-polar scientific activity, both in in the northern and southern hemispheres.”

• 

• 

• 

•