W najnowszej pracy zatytułowanej “Seasonal trends and relation to water level of reservoir-triggered seismicity in Song Tranh 2 reservoir, Vietnam” opublikowanej w Tectonophysics zajęliśmy się sejsmicznością wywoływaną eksploatacją sztucznych zbiorników wodnych.
Zmiany poziomów wody w takich zbiornikach mogą wywoływać silne,
a czasem tragiczne w skutkach trzęsienia ziemi. Song Tranh 2 to zbiornik wodny w centralnym Wietnamie o maksymalnym spiętrzeniu wody 35 metrów. Pojemność zbiornika wynosi 740 mln metrów sześciennych,
a poziom wody waha się od 140 do 175 m. Aktywność sejsmiczna w rejonie zbiornika, rozpoczęła się w 2011 roku, wkrótce po jego napełnieniu. Wcześniej ta część Wietnamu była uznawana za prawie asejsmiczną.
W naszej pracy skupiliśmy się na wpływie opróżnienia zbiornika w czasie prac serwisowych oraz wpływie sezonowych zmian poziomu wody po ponownym napełnieniu na aktywność sejsmiczną i związane z nim zagrożenie. Odkryliśmy, że roczna przerwa w napełnianiu zbiornika charakteryzuje się prawie dwukrotnie większą aktywnością sejsmiczną oraz istotnie większym zagrożeniem sejsmicznym wyznaczonym w tym okresie dla zjawisk o magnitudzie 3.5 i większych w porównaniu z czasem przed opróżnieniem i po ponownym napełnieniu zbiornika.
Wykazaliśmy sezonowość aktywności sejsmicznej w tym drugim okresie (lata 2013-2016), która związana jest ze zmianami wody w trakcie pory suchej, gdy woda jest wypuszczana ze zbiornika po osiągnięciu maksymalnego napełnienia i deszczowej, kiedy zbierana jest woda w trakcie okresu wzmożonych opadów deszczu. Największy wzrost aktywności obserwowany jest z dwu- trzymiesięcznym opóźnieniem względem początku napełniania i wypuszczania wody w ciągu rocznego cyklu zbierania i uwalniania wody ze zbiornika. Związana jest z tym również istotna różnica w zagrożeniu sejsmicznym. W porze suchej prawdopodobieństwo wystąpienia wstrząsu o magnitudzie 3,5 i silniejszego jest prawie trzykrotnie większe niż w porze deszczowej.
Na podstawie tych wyników i analizując opóźnienie z jakim występuje wzrost aktywności wywnioskowaliśmy, że głównym czynnikiem wpływającym na wyzwalanie sejsmiczności ma zmiana ciśnienia porowego w skałach powiązana ze zmianami poziomu wody w trakcie roku.
Praca powstała w ramach projektu finansowanego przez NCN w konkursie OPUS (projekt numer 2017/27/B/ST10/01267), dane użyte w pracy są dostępne przez platformę EPISODES (https://tcs.ah-epos.eu) w ramach epizodu Song Tranh.
Cała praca dostępna jest jako open access pod linkiem:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0040195121004030