Wśród mocnych stron wskazano:
- liderów o dużej rozpoznawalności międzynarodowej
- infrastrukturę badawczą na światowym poziomie
- posiadane wyniki z długich serii pomiarowych – dane wysokiej jakości
- dobrze określony, wyraźny kierunek badawczy
w kilku grupach - bardzo dobrze zorganizowaną pracę w kilku małych grupach,
Jako słabe strony zidentyfikowano przede wszystkim:
- brak stawiania istotnych problemów badawczych, szczególnie przekraczających zainteresowania jednego zakładu, a co za tym idzie rozdrobnienie tematyczne i ograniczoną współpracę
- widoczną lukę pokoleniowa, przekładającą się na niewystarczającą liczbę liderów
- niewystarczające wsparcie techniczne dla pracowników naukowych, wsparcie administracyjne obsokrajowców i komunikację
- niską aktywność w zewnętrznych panelach eksperckich
Zagrożenia to między innymi:
- nadmiernie rozbudowane procedury administracyjne, biurokratyczne, przetargowe
- niskie płace dla młodych naukowców
- wysoką a pracochłonność i koszt prowadzonych monitoringów –
- obniżenie finansowania (subwencji itp.)
Jako szanse natomiast wskazano:
- duże znaczenie społeczne i potencjał medialny tematyki geofizycznej
- potencjał komercjalizacji działalności Instytutu Geofizyki PAN
- monopol w obszarze monitoringu geofizycznego
- udział w konsorcjach, organizacjach zagranicznych
Wiele działań naprawczych już wdrożono lub są w trakcie wdrażania: np. wdrażanie podnoszenia kwalifikacji pracowników w zakresie poziomu komunikacji w języku angielskim. Wypracowano Strategię Komunikacji oraz opracowano tryb monitorowania wykorzystania aparatury badawczej, trwają prace nad konsolidacją tematów badawczych dla stymulowania współpracy między zakładami.